اینجا کسی حق ندارد بچه‌ها را دعوا کند
ابوالفضل شاکری معتقد است حتی در عبادتی مثل اعتکاف که جای خلوت کردن آدم‌ها با خود و خدایشان است، بچه‌ها در اولویت هستند. او ایده «اعتکاف کودکانه» را اجرا کرد. حالا بعد از گذشت چندین سال حضور بچه‌ها در اعتکاف بزرگترها آنقدر بابرکت بوده است که می‌گوید خیلی از معتکفن سال‌های قبل پیش من می آیند و می‌گوین
گروه خانواده؛ نعیمهموحد: بعضی‌ها حضور بچه‌ها در مساجد را برنمی‌تابند. از سر و صدای و بی‌نظمی آنها گله می‌کنند و بچه‌ها را مانع عبادت خودشان می‌دانند. همین موضوع باعث می‌شود خیلی از والدین تا زمانی که فرزندشان بزرگ بشود رفت وآمد به مسجد را برای خودشان ممنوع کنند.
اما حاج آقا ابوالفضل شاکری کسی است که معتقد است حتی در عبادتی مثل اعتکاف که جای خلوت کردن آدم‌ها با خود و خدایشان است، بچه‌ها در اولویت هستند. او برای اینکه والدینی که بچه کوچک دارند از اعتکاف‌های پنج گانه در طول سال، به خصوص اعتکاف ماه رجب؛ محروم نمانند ایده «اعتکاف کودکانه» را اجرا کرد. حالا بعد از گذشت چندین سال حضور بچه‌ها در اعتکاف بزرگترها آنقدر بابرکت بوده است که حاج آقا شاکری می‌گوید خیلی از معتکفن سال‌های قبل پیش من می‌آیند و می‌گویند امسال می‌خواهیم به جای اینکه معتکف شویم، خادم این طرح باشیم.
متولی این طرح که قسمت سخت ماجرا یعنی سروکله زدن با بچه‌ها را هم برای خودش برداشته است از اینکه در مساجد «اعتکاف کودکانه» چه می‌گذرد، برای ما گفته است.
وقتی اعتکاف دانش آموزی هست، چرا نوع مهدکودکی آن نباشد؟
ما اعتکاف ماه رجب را از سال1385 شروع کردیم. از سال 1390، دهه ماه رمضان، از سال1394 اعتکاف عرفه، سال 1395 اعتکاف شعبان و در سال1396هم اعتکاف هفده ربیع را برگزار کردیم.
اتفاقی که افتاد این بود که از سال 1394 متوجه شدیم که یک قشر بسیار تاثیرگذار و مهم در جامعه به دلایل مختلف نمی‌توانند در اعتکاف‌ها شرکت کنند. این قشر مادرانی بودند که بچه‌های کوچک داشتند. از دامن این مادران قرار بود بچه‌های نسل بعدی این جامعه تربیت بشوند اما هم آنها و هم بچه‌هایشان به دلیل اینکه امکان حضور آنها در مسجد فراهم نبود از اعتکاف و فضای معنوی آن محروم شده بودند.
ایده ما از اینجا شکل گرفت که با خودمان فکر کردیم وقتی در کشور اعتکاف دانش‌آموزی و دانشجویی داریم چرا اعتکاف کودک نداشته باشیم؟ خیلی‌ها تصور می‌کنند که در این طرح ما بچه‌ها را نگه می‌داریم تا والدین معتکف بشوند. این هم هست، اما در واقع ما بچه‌ها را از اعتکاف والدین دور نگه نمی‌داریم.
کسی حق ندارد بچه‌ها را دعوا کند
در بعضی مساجد ما قسمتی از محل اعتکاف را برای کودکان جدا می‌کنیم. در بعضی مساجد این امکان نیست و ما جایی نزدیک مسجد را برای این کار در نظر می‌گیریم. اما چیزی که برای ما مهم است و به همه والدین در ابتدای ثبت‌نام می‌گوییم این است که اولویت بچه‌ها هستند و اعتکاف اصل نیست. یعنی اگر زمانی بچه‌ای والدینش را خواست یا خسته شد و بهانه‌گیری کرد به والدین می‌گوییم از شرایط معنوی اعتکاف خارج بشوید، بیایید در مهد یا جلوی درب مسجد بچه را ببینید و حتی اگر لازم است مدتی کنار او بمانید. این مساله هم در مورد مادر هست هم پدر. چون ما از پیامبر(ص) روایت داریم که « پیش خدا، نشستن مرد در کنار همسرش از اعتکاف از مسجد من محبوبتر است.»
برای ما مهم بود که معتکفین اولویت دادن به خانواده را به صورت عملی یاد بگیرند. برای همین قانون ما برای ثبت‌نام این است که بچه هر وقت پدر و مادرش را خواست باید بتواند پیش آنها برود یا پدر و مادر پیش او بیایند. در واقع اینکه پدر و مادرها معتکف بشوند، فقط یکی از اهداف ما در این طرح است. هدف مهم و بزرگتر ما این است که بچه‌ها با مسجد و روحانی مسجد انس بگیرند. همیشه به مابقی معتکفین که ممکن است بچه نداشته باشند می‌گوییم اگر بچه‌ای به مسجد و پیش والدینش آمد کسی حق ندارد او را دعوا کند.
متاسفانه در خیلی از مساجد افراد مسن حضور بچه‌ها در صف‌های نماز جماعت را برنمی‌تابند و همین موضع باعث می‌شود هم والدین قید حضور در نماز جماعت مسجد را بزنند و هم بچه‌ها خاطره بدی از مسجد پیدا کنند. اما کاری که ما توفیق آن را داشته‌ایم باعث شده از قول خیلی از والدین بشنویم که فرزندشان تا اسم اعتکاف می‌آید خوشحال می‌شود و می‌گوید کی دوباره به مسجد می‌رویم؟
یک بار مادری پیش ما من آمد و ضمن تشکر از امکان اعتکافی که برایش فراهم شده بود می گفت من با بچه کوچکم حتی نمی‌توانستم به مسجد محل بروم و الان واقعا باورم نمی‌شود که توانسته ام اعمال اعتکاف را انجام بدهم.
بچه‌ها عمامه ام را رنگی کردند
هر مسجدی سه مربی آموزش‌دیده برای سنین سه تا شش سال دارد. برای بچه‌های بالای هفت سال هم در بعضی مساجد توانسته‌ایم مربی جداگانه بیاوریم. البته پذیرش نوزاد شیرخوار در مهد نداریم اما اگر والدینی خودشان صلاح بدانند می‌توانند نوزاد شیرخوارشان را با خودشان به مسجد بیاورند.
در هر روز اعتکاف ما بچه‌ها را سه الی چهار ساعت به اردو می‌بریم. این اردوها به گفته خود والدین و بچه‌ها از خاطرات خوش آنهاست. یعنی بچه‌ها کل دوره اعتکاف را در مهد نیستند. هر روز آنها را در قالب اردو با چند ماشین از جمله ماشین خودم، به زمین چمن، پارک و مکان‌هایی از این دست می‌بریم. خود من هم همیشه هم‌بازی بچه‌ها هستم.
پارسال یک بازی بین بچه‌ها راه انداختیم که حسابی بین بچه‌ها گل کرد. با سه ماشین سفید به اردو رفته بودیم. برای بچه‌ها هم رنگ انگشتی خریدیم و گفتیم با دستهای‌شان روی ماشین‌ها طرح بزنند. یکدفعه یکی از بچه‌ها به سمت من آمد و قبای من را رنگی کرد. تا آمدم چیزی بگویم بقیه بچه‌ها هم به سمت من سرازیر شدند و در یک چشم به هم زدن حتی تا عمامه تمام سفید من هم تمام رنگی شد(می‌خندد) من شب با همان عمامه به یکی از مساجد والدین و روی منبر رفتم. به نظرم این اتفاق هم برای بچه ها در انس با یک روحانی خوب بود و هم برای پدرو مادرها در راستای همان توصیه‌ای که همیشه به آنها داشتیم که اولویت با بچه‌هاست. برای خود من هم که یکی از شیرین‌ترین خاطرات این سالها بود.
اوایل به سختی مسجد پیدا می‌کردیم
ما سال‌های اولیه کار را دست‌تنها پیش می‌بردیم اما از وقتی بقیه راجع به این سبک اعتکاف شنیدند طوری شده که الان حدود 30خادم افتخاری داریم. این افراد برای هرکاری که از دست‌شان برمی‌آید از کمک در مهد گرفته تا کارهای دیگر داوطلب می‌شوند. خیلی از این افراد سال‌های پیش به عنوان معتکف می‌آمدند اما بعد چندسال تصمیم گرفته اند خودشان خادم معتکفین باشند. جمعیت ما بانی خاصی ندارد و هرکس که بیاید از جمله خادمین، پول اعتکاف و خرج خودشان در این چند روز را هم می‌دهند.
سال‌های اول ما تنها یک مسجد داشتیم و تعداد کمی خادم. مثلا در یک مسجد یک مربی داشتیم که سه شبانه روز به تنهایی از بچه‌ها نگهداری می‌کرد. اما به تدریج که داوطلبین زیاد شدند، تعداد خادمین هم زیاد شد و حتی امسال توانستیم در بعضی مساجد برای بچه‌های هفت‌سال به بالا هم مربی مهد خانم و آقا داشته باشیم. بیشتر این خادمین افتخاری هستند و آنهایی هم که هزینه دریافت می‌کنند، هزینه‌ای بسیار کمتر از نرخ دستمزدشان می‌گیرند.
حتی در سال‌های اولیه هیئت امنای خیلی از مساجد برای اینکه مساجدشان را برای 20الی30نفر خانواده با بچه در اختیار ما بگذارند، تردید داشتند اما در سال‌های اخیر ما خیلی راحت مساجد را رزرو می‌کنیم و شکر خدا اکثرا از طرح ما استقبال می‌شود. من همه این‌ها را از برکت نگاه اهل بیت(ع) می‌دانم.
اعتکاف کمک به آرامش روحی است
علت اینکه سعی کردیم امکان بیشتری را برای معتکف شدن خانواده‌ها فراهم کنیم و اصلا اینکه توجه‌مان را روی اعتکاف گذاشتیم به این خاطر است که فکر می‌کنیم در دنیای امروز این خلوت چند روزه و دوری از دنیا برای آرامش روحی افراد ضروری است.
حتی ما فقط به اعتکاف ماه رجب نپرداختیم. خدا این توفیق را به ما داده است که پنج بار در سال امکان معتکف شدن داشته باشیم. ماه شعبان، اعتکاف ده روزه ماه رمضان، روز عرفه و روز هفدهم ربیع‌الاول.
همین الان در کشورهایی مثل هند و ژاپن و چند کشور اروپایی از مردم پول می‌گیرند و چند روز به آنها امکان اقامت در مکان‌هایی مثل کوه را می دهند. علتش را هم آرامش بیان می‌کنند.
الان پنج مسجد درقسمت های مختلف تهران داریم که امکان حضور بچه‌ها با والدین معتکف‌شان در آن هست. آدرس و نحوه حضور در این مساجد را هم در پیام‌رسان‌های ایرانی به آدرس «sangarmasajed» می شود پیدا کرد.
انتهای پیام/
نظرات شما