بحث کردن بلد نیستی بحث نکن
کد خبر: 3386
در مورد چگونگی بحث کردن با یکدیگر و با مخالفان بویژه در اسلام شیوه های مختلفی را ائمه برای ما نقل کرده اند که چند نمونه از بحث امام صادق(ع) با مخالفان را مرور میکنیم .
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی انقلاب نیوز،این روزا بحثهای زیادی بین مردم هست که گاهی به دعوا تبدیل میشود یکی از دوره‌هایی که این بحث‌ها چه بسا خیلی بیشتر از الان صورت می‌گرفته، زمان امام صادق(علیه السلام) بود.
در آن دوران فرقه‌های مختلفی بوجود آمده بود حنفی‌ها، معتزلی‌ها، اشعری‌ها مالکی‌ها و ملحدان و مادیگراها و خیلی های دیگر که همگی شبهه افکنی میکردند و مردم را به سمت و سوی خود میکشیدند.
کسانی که که ادعا میکنیم شیعه امام صادقیم باید ببینیم امام صادق(ع) به چه سبکی با مخالفین برخورد میکرد و همون برخورد رو الگو قرار بدیم. که غالباََ الگو قرار نمی دهیم!
روزی چند تن از این ملحدان که اصلا بوجود خدا اعتقاد نداشتن داشتن باهم صحبت میکردن و عقاید کفرآمیزشون رو مطرح میکردن و گهگاه بی احترامی‌هایی هم به خدا و مسلمونا انجام میدادن مفضل بن عمر که از اصحاب امام صادق بود، حرفاشونو میشنید و خون جلو چشماشو گرفته بود، با عصبانیت رفت شروع کرد داد وبیداد که این چرندیات چیه میگید؟
اون زندیق گفت تو پیرو کدوم فرقه هستی؟ مفضّل گفت پیرو امام جعفر صادق. زندیق گفت بعید میدونم. چون ما همین حرفهارو به خود جعفرصادق گفتیم. نه عصبانی شد نه داد زد. خیلی آروم و با احترام به حرفامون گوش داد، سوالامونو شنید، آخرش جوابمونو با دوتا جمله داد که دیگه نتونستیم جوابشو بدیم. که بعد از این مفضل میره پیش امام وسوالات ملحدا رو مطرح میکنه، و امام توحید مفضّل رو بهش آموزش میده...
مناظرات امام صادق با این مادیگراها خیلی جالبه بعضی وقتا شیعیان عصبانی میشدن و میخواستن بیان وسط حرفهای مخالفا ولی امام دستور میداده سکوت کنن و امام خیلی مستدل جواب میداده و حرفهای محبت آمیزهم میزده بهشون مثلا اون زندیق شامی رو برادر خطاب داد و گفت ای برادر شامی.... آخرشم مسلمون شد و به امام گفت منو به شاگردی قبول کن.
برخی شاگردان امام صادق هم تو مناظره تبحر داشتن مثل هشام. بعضیاشونم نه اصلا امام بعضی از یارانشون رو از مناظره منع کرده بودن. یعنی اگه بلد نیستی یا نمیتونی مثل آدم بحث کنی، بحث نکن.
بیاید یه بار بیندیشیم برای چی با دیگران بحث میکنیم؟برا خدا؟ برای هدایت دیگران؟یا برای اینکه روشونو کم کنیم؟ حرف خودمونو به کرسی بنشونیم؟ یکی از دلایلی که بحث ها فایده نداره و هیچکس راضی و هدایت نمیشه، همینه. نه نیتمون درسته، نه روش بحث کردنمون؟!
امامان در بحثا، هیچوقت عصبانی نمیشدن نهایتا اگر حرفاشون روی طرف مقابل تاثیر نمیگذاشت، بحث رو ادامه نمیدادن. اصلا اگر بحث به نتیجه نرسه و به جدال تبدیل بشه، و هرکسی بخواد حرف خودشو به کرسی بنشونه، این حرام شرعیه چون تو دیگه برای خدا دیگه بحث نمیکنی. برای خودت و ثابت کردن خودت داری بحث میکنی.
انتهای پیام/
در آن دوران فرقه‌های مختلفی بوجود آمده بود حنفی‌ها، معتزلی‌ها، اشعری‌ها مالکی‌ها و ملحدان و مادیگراها و خیلی های دیگر که همگی شبهه افکنی میکردند و مردم را به سمت و سوی خود میکشیدند.
کسانی که که ادعا میکنیم شیعه امام صادقیم باید ببینیم امام صادق(ع) به چه سبکی با مخالفین برخورد میکرد و همون برخورد رو الگو قرار بدیم. که غالباََ الگو قرار نمی دهیم!
روزی چند تن از این ملحدان که اصلا بوجود خدا اعتقاد نداشتن داشتن باهم صحبت میکردن و عقاید کفرآمیزشون رو مطرح میکردن و گهگاه بی احترامی‌هایی هم به خدا و مسلمونا انجام میدادن مفضل بن عمر که از اصحاب امام صادق بود، حرفاشونو میشنید و خون جلو چشماشو گرفته بود، با عصبانیت رفت شروع کرد داد وبیداد که این چرندیات چیه میگید؟
اون زندیق گفت تو پیرو کدوم فرقه هستی؟ مفضّل گفت پیرو امام جعفر صادق. زندیق گفت بعید میدونم. چون ما همین حرفهارو به خود جعفرصادق گفتیم. نه عصبانی شد نه داد زد. خیلی آروم و با احترام به حرفامون گوش داد، سوالامونو شنید، آخرش جوابمونو با دوتا جمله داد که دیگه نتونستیم جوابشو بدیم. که بعد از این مفضل میره پیش امام وسوالات ملحدا رو مطرح میکنه، و امام توحید مفضّل رو بهش آموزش میده...
مناظرات امام صادق با این مادیگراها خیلی جالبه بعضی وقتا شیعیان عصبانی میشدن و میخواستن بیان وسط حرفهای مخالفا ولی امام دستور میداده سکوت کنن و امام خیلی مستدل جواب میداده و حرفهای محبت آمیزهم میزده بهشون مثلا اون زندیق شامی رو برادر خطاب داد و گفت ای برادر شامی.... آخرشم مسلمون شد و به امام گفت منو به شاگردی قبول کن.
برخی شاگردان امام صادق هم تو مناظره تبحر داشتن مثل هشام. بعضیاشونم نه اصلا امام بعضی از یارانشون رو از مناظره منع کرده بودن. یعنی اگه بلد نیستی یا نمیتونی مثل آدم بحث کنی، بحث نکن.
بیاید یه بار بیندیشیم برای چی با دیگران بحث میکنیم؟برا خدا؟ برای هدایت دیگران؟یا برای اینکه روشونو کم کنیم؟ حرف خودمونو به کرسی بنشونیم؟ یکی از دلایلی که بحث ها فایده نداره و هیچکس راضی و هدایت نمیشه، همینه. نه نیتمون درسته، نه روش بحث کردنمون؟!
امامان در بحثا، هیچوقت عصبانی نمیشدن نهایتا اگر حرفاشون روی طرف مقابل تاثیر نمیگذاشت، بحث رو ادامه نمیدادن. اصلا اگر بحث به نتیجه نرسه و به جدال تبدیل بشه، و هرکسی بخواد حرف خودشو به کرسی بنشونه، این حرام شرعیه چون تو دیگه برای خدا دیگه بحث نمیکنی. برای خودت و ثابت کردن خودت داری بحث میکنی.
انتهای پیام/
| لینک مطلب: | http://enghelab-news.ir/News/item/3386 |